Hidup sebagai seorang student ni susah. Terutama bila tiba hujung sem, bile hujung sem raksaksa akan cenderung untuk datang bertandang tanpa kita undang, Macam yang gua kena baru-baru ni, raksaksa kemain besar datang menyerang, tapi nasib baik gua tahu sikit2 martial art, selamat gua. ancaman lain seperti kecederaan otak akibat study dan juga kemelesetan duit poket, pasal study, gua layan rilek2 je, sebab gua x nak otak gua cedera, tapi sebenarnya, datang la masalah kiri kanan, atas bawah, gua rasa gua boleh maintain lagi, tapi kalo bab kemelesetan duit poket, memang gua hangin. Gua monyok dan gua akan rasa down.
Semenjak dua menjak ni gua rasa bahagia sebab gua jumpa sebuah kedai kecik, bukan kedai pun, pakai meja, pastu canopy lebih kurang, jual nasik yang bes harga 2ringgit. Gua punye happy rasa macam nk jalan pun skill meloncat2. Tengah hari nasi 2 ringgit, malam pn nasik 2ringgit, saving tahap maharaja dh gua rasa. kalo dulu makan kemain mewoh kat kedai2 mamak, tapi skrang bye2 la kedai mamak, gua dh x pandang. Pencekik darah. Boo!
Gua doakan semoga pemilik kedai kecik ni murah rezeki, bertambah sihat dan hidup bergaya, sebab masih lagi ade hati perut pikirkan kami warga student ni, gua pun nak menitis air mate sebab ade lagi peniaga yang jual nasik kemain bnyk RM2. Dh la nasik murah, sedap plak tu, tiap kali pergi beli kalo ade kueh yang x abis, die akan bagi, paling kurang seplastik. Walaupun bagi yang x abih, tapi ape salahnye?, daripada buang saje2.
Semalam seperti biasa lepas maghrib gua pergi beli nasik tersebut. Kedai die ni tepi jalan je, sebelah traffic light, harga nasik masih lagi macam biase RM2, gua bayar cash tanpa hutang, seplastik kueh yang beraneka jenis pula gua bayar dengan secangkir senyuman manis, gua harap makcik tu x salah tafsir senyuman ikhlas gua.
Baru saja gua nak start muto untuk pulang, tiba-tiba bahu gua ditempuk dari belakang, gua lantas menoleh, tersengih2 sorang lelaki pertengahan usia berkemeja putih berseluar slack putih, rambut sikat tepi, lelaki berkenaan lantas membongkok kan badan cuba untuk berbisik ke telinga gua, walhal die dah perasan gua pakai helmet time tu.
“Bengap” kate gua dalam hati.
“Mahukah kamu merasa hidangan sang pari2”, kate orang lelaki pertengahan usia berkenaan kepada gua.
Gua menganguk2 tanda setuju...
sambil tangan kepal penumbuk, bukan buleh kire orang zaman sekarang, kalo dicapainye nasik dalam raga moto gua, memang gua tumbuk torso pakcik ni, lantak la soal budi bahasa ni, nasik gua hak gua!..
lelaki pertengahan usia berkenaan tersenyum lantas mengeluarkan sebilah tongkat yang tetiba muncul dari mana entah, terkumat kamit membaca sesuatu yang gua syak mentera.
tiba-tiba,
semacam ade elektrik keluar dari tongkat beliau, sembur gua punya nasik.
balik2 sahaja gua buka nasik gua dah jadi lain, nasik2 dah membesar, ayam yang kecik pn jadi makin memontok. Perghh, gua makn penuh berselera, kenyang berganda2. Gua senyum kekenyangan lepas habis sebungkus nasik, gua duduk bersila sambil menjilat2 jari. Gua senyum kecil tanda puas, rasa puas yang macam baru lepas menang bertumbuk.
Esok gua planning nak bawak botol, gua nak tangkap brader berbaju putih berseluar putih tersebut, yang gua syak adalah pari2. Gua nak suh die besarkan moto gua jadi superbike. Mintak2 la die ade berkeliaran kat sana.
2 comments:
berhenti mengeluh psl duit, bakat ade, usaha sikit, buat nobel, jual..kau ade ilusi, aku x de..ape lg kau nk? ~hehe...
haha kenapa tak suruh dia pling kan dompet duit je.. mesti duit dalam tu jadi berganda.hahaha
Post a Comment