perihal ayah.

Semenjak dua menjak ni saya terkenangkan ayah……

Ayah saya adalah merupakan pesara. Ayah penyokong kuat kerajaan, pagi hari baca berita harian, baca utusan, malam hari ayah tonton berita RTM1, saya rasa kalo ayah baca tukar tiub, maunye die mengamuk satu kampug. Ayah sokong kerajaan bukan ape, katanya demi masa depan anak2. Beliau selalu nasihatkan saya jangan turun ke jalan, sokongla kerajaan selalu…. Bla bla bla bla… saya telan kata-kata ayah tanpa sedikit bangkangan…..

Ayah saya bekeng orgnye, mengikut kata mak, zaman muda dulu ayah garang sgt, pernah satu kejadian ayah nak makan nenas, tp mk lmbat kupas sbb sibuk dengan abang dan kakak yang masih kecil. Ayah ambik nenas tersebut dah campak keluar, bersepai nenas berkenaan. Mak menangis teresak-esak bersama abng dan kakak. Tapi selepas keadaan reda, ayah keluar bli lagi satu.

Namun sebekeng-bekeng dan seganas ayah, saya respek kerana ayah tak pernah pun hinggapkan tangan beliau ke tubuh badan mak. Ayah sayang mak, itu saya jamin, kalo x mesti dah lama ayah kawen lagi satu. Tp bab karate kerusi, karate meja itu perkara biasa bagi ayah…. Tapi itu dulu.

ayah pentingkan disiplin, ayah pentingkan pendidikan anak-anak…. Ayah memerintah keluarga stail dictator, apa yang ayah kate kami kena ikut kami kena buat…..
tp itu juga dulu, skrang ayah sudah dimamah usia, teguran beliau tidak lagi selantang dulu, beliau lebih cenderung untuk berdiam diri, ayah sekarang byk habiskan masa di masjid…… tiap kali tiba waktu solat, ayah akan bawa mak ke masjid naik moto Honda c70 yang setahu saya dibeli sama tahun dengan kelahiran saya…. Ayah tenang meniti hari..

“anak-anak semua da besar, pandai la diorang atur hidup masing2”, kata ayah kepada mak pada suatu petang, dekat2 nak maghrib.

Itulah ayah, walau mcmmane pn saya kira ayah telah berkaya memainkan peranan sbgai ketua keluarga, rasa x puas hati 2 memang la ade, sape x pnh rebel terhadap ibu bapa saya anggap sebagai bangang.. x pn robot.

Tapi pada saya……

Saya xnk anak saya nnti takutkan saya sebagaimana saya takut kepada ayah……

Dulu saya takutkan ayah, ya saya benci ayah, tapi sejajar dengan kematangan usia, daripada rasa takut semata-mata timbul rasa hormat terhadap ayah. Byk bnda yg saya x setuju dgn ayah dulu, tp skrng sya dh nmpak rasional disebaliknya. Xlain bagi seorang ayah, hanya mahukan yang terbaik untk anak2.

Teringat saya satu kisah….

Ayah pernah bawa saya dan abang ke taman permainan, satu ketika dulu, saya sendiri pun x ingat bile, saya rasa sgt seronok dapat main papan gelungsur, punggung saya calar sebab bergesel dengan papan kelongsor yang x di servis. Memang pedih, tapi saya diamkan shj sbb saya xnak ayah risau dan buat keputusan untuk pulang saja kerumah pada petang itu.. disebalik kepedihan punggung, saya bahagia.

Kenangan bersama ayah walaupun x banyak yang saya ingat, namun ianya sangat bermakna..

Selamat hari lahir ayah, rasanya bukan hari ni, entah bler pn saya xtau.

Selamat hari bapa ayah, saya juga lupa bler tarikh hari bapa.

Walau apapun…..

Hanya satu yang saya pinta kepada tuhan, saya berharap agar saya dapat berbual secara man to man dengan ayah, sblm ayah pergi untuk selamanya………..